γρονθοκοπιέμαι, γρονθοκοπούμαι
οι λόγοι του γρονθοκοπούνται προς τα έργα (τάς πράξεις) του — его слова расходятся с делами (с его действиями)
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
γρονθοκοπώ — ( έω) και γροθοκοπώ ( άω) (Μ γρονθοκοπώ, έω) χτυπώ με γροθιές νεοελλ. φρ. «οι απόψεις, ή τα επιχειρήματα κ.λπ., γρονθοκοπούνται» βρίσκονται σε πλήρη αντίφαση … Dictionary of Greek
κατακονδυλίζω — (Α) 1. χτυπώ κάποιον με γροθιές, γρονθοκοπώ 2. ταλαιπωρώ κάποιον υπερβολικά («ὄχλος κατακεκονδυλισμένος τὴν ψυχήν», Φίλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + κονδυλίζω «γρονθοκοπώ» (< κόνδυλος)] … Dictionary of Greek
-κοπώ — άω β συνθετικό ρημάτων τής Νέας Ελληνικής το οποίο σημαίνει επίταση ή επανάληψη αυτού που δηλώνει το α συνθετικό. Τα ρ. τής Αρχαίας Ελληνικής σε κοπώ σχηματίζονταν σε έω / ῶ, ήταν παρασύνθετα από ονόματα σε κόπος (< κόπτω) και διατηρούσαν τη… … Dictionary of Greek
αγρονθοκόπητος — η, ο [γρονθοκοπώ] αυτός που δεν χτυπήθηκε με γροθιές, ο άδαρτος … Dictionary of Greek
κατακονδυλώ — κατακονδυλῶ, όω (Α) κατακονδυλίζω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + κονδυλῶ «γρονθοκοπώ»] … Dictionary of Greek
όνειδος — τὸ (ΑΜ ὄνειδος, Μ και ὄνειδος, ό) 1. ψόγος, μομφή, επίπληξη, κατάκριση, επιτίμηση 2. ντροπή, καταισχύνη, αίσχος, ατιμία 3. κατάσταση ή πρόσωπο που επιφέρει καταισχύνη, ντροπή («τὸ γὰρ πόλεως ὄνειδος ἐν χαλκηλάτῳ σάκει», Αισχύλ.) 3. παροιμ. φρ.… … Dictionary of Greek
